%0 Journal Article %T تأثیر خودگفتاری مثبت و منفی بر میزان اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشکاران ووشو شهر شیراز %J نشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران %I انجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران %Z 2820-8994 %A اقدسی, محمد تقی %A فکروند لیل آبادی, ندا %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 1 %N 1 %P 34-45 %! تأثیر خودگفتاری مثبت و منفی بر میزان اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشکاران ووشو شهر شیراز %K خودگفتاری %K اضطراب رقابتی %K عملکرد %K ووشو %R 10.22034/ijmbsp.2021.135979 %X خودگفتاری برای تأثیرگذاری بر افکار، احساسات و رفتارهای ورزشکاران استفاده می­شود. پس هدف پژوهش حاضر، تاثیر خودگفتاری مثبت و منفی بر میزان اضطراب رقابتی و عملکرد ووشوکاران شهر شیراز بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل و نمونه آماری پژوهش شامل 30 نفر از ووشوکاران نیمه­حرفه­ای با دامنه سنی 18 تا 25 سال شهر شیراز بود که به­صورت دردسترس انتخاب و به­صورت تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. پیش از اجرای متغیر مستقل (خودگفتاری مثبت و منفی)، میزان عملکرد ووشوکاران در دو تکنیک پرش ووشو (پرش و لگد جفت و پرش نیلوفر آبی) و میزان اضطراب رقابتی با استفاده از پرسشنامه اضطراب رقابتی مارتینز و همکاران (1990) اندازه­گیری شد. دو گروه تجربی (خودگفتاری مثبت و منفی) طی 10 جلسه (5 بلوک 10 کوششی) تمرینات خودگفتاری (تکرار جملات مثبت و منفی در بین بلوک­های تمرینی) را اجرا کردند. بعد از مرحله پس­آزمون داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد گروه خودگفتاری مثبت اضطراب رقابتی کمتری را بعد از مداخله گزارش کرده­اند و تفاوت معنادار بوده (001/0=P) و با وجود نبودن تفاوت معنادار بین گروه­ها (067/0=P، 087/0=P) و با توجه به اختلافات میانگین، عملکرد آن‌ها نسبت به دو گروه دیگر بهتر بود. پس می­توان نتیجه گرفت که بهتر است ورزشکاران، مهارت­های روانی و شناختی مختلف مانند خودگفتاری مثبت را در کنار تمرینات ورزشی خود انجام دهند. %U https://journal.imbspa.org/article_135979_6c1fc6753c3d453eed2ff7dbe69bccf5.pdf