انجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایراننشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران2820-89941320220220The effect of a mindfulness training course on basketball shot learning in high impulsivity female high school studentsتأثیر یک دوره تمرین ذهن آگاهی بر یادگیری شوت بسکتبال در دانشآموزان دختر دبیرستانی با تکانشگری بالا11414398610.22034/ijmbsp.2022.315988.1020FAمحمد تقی اقدسیاستاد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0001-8921-1856صفا شکراللهیکارشناسی ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0003-3737-6813زهره خلیل پوردانشجوی دکتری، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0002-4154-5774Journal Article20211120The purpose of this study was to investigate the effect of a mindfulness training course on basketball shot learning in female high school students in Maragheh with high impulsivity. For this purpose, 24 volunteers with an age range of (15-17) years from a high school in Maragheh city who were purposefully selected from the available community from among the volunteers who received the highest impulsivity score on the Barat impulsivity scale and in a simple random method in two groups 12 people (control and experimental groups) were divided. The groups were assessed using the Barat Impulsivity Scale and the Five-Dimensional Mindfulness Scale as a pre-test and post-test. The first group was the control group that did not receive any intervention, the second group was the experimental group that received eight sessions of mindfulness training, and both groups practiced basketball shooting for eight weeks and two sessions per week. In order to analyze the data, analysis of variance with repeated measures was used to determine the differences in pre-test and post-test with a significance level of 0.05. The results showed that there was no significant difference between the control and experimental groups in the stages of acquisition, immediate retention, delayed retention and transfer, and it was inferred that impulsivity disrupts learning and that mindfulness is a way to improve Learning is in individuals, however this intervention method failed to respond to the negative and destructive effects of impulsivity in learning basketball shooting skills.هدف از این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین ذهنآگاهی بر یادگیری مهارت شوت بسکتبال در دانشآموزان دختر دبیرستانی شهرستان مراغه با تکانشگری بالا بود. بدین منظور 24 داوطلب با دامنه سنی (17- 15) سال از یک دبیرستان در شهرستان مراغه که از بین داوطلبانی که بالاترین نمره تکانشگری را در مقیاس تکانشگری بارات کسب کرده بودند از جامعه در دسترس بصورت هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه 12 نفری (گروههای کنترل و آزمایشی) قرار گرفتند. گروهها با استفاده از پرسشنامههای مقیاس تکانشگری بارات و مقیاس پنج وجهی ذهنآگاهی به عنوان پیش-آزمون و پسآزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه اول گروه کنترل بود که هیچ مداخلهای دریافت نکرد، گروه دوم گروه آزمایشی بود که مداخله هشت جلسه تمرینات ذهنآگاهی را دریافت کرد و هر دو گروه به تمرین شوت بسکتبال به مدت هشت هفته و هر هفته دو جلسه پرداختند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس ترکیبی برای تعییین تفاوتها در پیشآزمون و پسآزمون با سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج اختلاف معناداری بین گروههای کنترل و آزمایشی در مراحل اکتساب، یادداری فوری، یادداری تأخیری و انتقال را نشان نداد و چنین استنباط شد با توجه به اینکه تکانشگری باعث اختلال در یادگیری میشود و اینکه ذهنآگاهی روشی برای بهبود یادگیری در افراد است، با این حال این روش مداخلهای نتوانست در مقابل آثار منفی و مخرب تکانتشگری در یادگیری مهارت شوت بسکتبال جوابگو باشد.https://journal.imbspa.org/article_143986_281bb15c0bed11e63f56c5332285e634.pdfانجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایراننشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران2820-89941320220220Investigation of the Effect of Airborne PM2.5 Particles on Neonatal Growth Indices in Tehranبررسی ارتباط ذرات PM2.5 معلق در هوا بر شاخص های رشد هنگام تولد نوزادان شهر تهران152614821110.22034/ijmbsp.2022.330409.1027FAسیدکاظم موسوی ساداتیاستادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران.0000-0003-4922-0541آزالیا اردانیکارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.0000-0002-9989-4635کیوان ملانوروزیاستادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، تهران، ایران.0000-0003-1374-460XJournal Article20211222The aim of this study was to investigate the effect of airborne PM2.5 particles on neonatal growth indices at birth. The present research is a causal-comparative and correlational study. Data were collected in two stages. To obtain monthly and annual reports of air pollutants in different areas of Tehran, the site of Tehran Municipality was referred to, and areas 1 and 2 as the cleanest areas with PM2.5 and areas 11 and 19 with the highest levels of pollution were chosen. In the second stage, the health centers of these areas were referred. The details of 400 infants and mothers were randomly collected based on the national code. Data were analyzed using Pearson correlation test, one-way analysis of variance and LSD test. The results showed that there was a significant positive correlation between maternal age and number of deliveries with height, weight and head circumference of the baby as well as maternal weight with height and head circumference of the baby (P <0.05). But there was no significant relationship between maternal and infant weight (P> 0.05). Also, the results showed that living in different areas has a significant effect on the components of height, weight and head circumference of the child (P <0.05). According to the results of the present study, it can be said that the concentration of PM2.5 particles in the air as a teratogen may affect the growth indices of newborns in Tehran and there is a relationship between some characteristics of mother and infant at birth.هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر ذرات PM<sub>2.5</sub><sub> </sub>معلق در هوا بر شاخصهای رشد هنگام تولد نوزادان شهر تهران بود.<strong> </strong>پژوهش حاضر که علی - مقایسهای و همبستگی است. دادهها در دو مرحله جمعآوری گردید. برای بهدستآوردن گزارشهای ماهانه و سالانه ذرات آلاینده در هوا در مناطق مختلف شهر تهران به سایت شهرداری تهران مراجعه شد و مناطق 1 و 2 بهعنوان پاکترین مناطق دارای سطح ذرات آلاینده PM<sub>2.5</sub><sub> </sub>و مناطق 11 و 19 دارای بیشترین سطح آلودگی انتخاب شدند، در مرحله دوم به خانههای بهداشت این مناطق مراجعه شد مشخصات 400 نفر از نوزادان و مادران بهصورت تصادفی و بر اساس کد ملی جمعآوری. شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون الاسدی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معنیدار میان سن مادر و تعداد زایمان با قد، وزن و دور سر نوزاد و همچنین وزن مادر با قد و دور سر نوزاد وجود دارد (P<0.05). ولی بین وزن مادر و وزن نوزاد رابطه معناداری مشاهده نشد <strong>(</strong>P>0.05<strong>)</strong>. همچنین نتایج نشان داد که زندگی در مناطق مختلف بر مؤلفههای قد، وزن و دور سر کودک تأثیر معنیدار دارد <strong>(</strong>P<0.05<strong>)</strong>. باتوجهبه نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت احتمالاً غلظت ذرات PM<sub>2.5</sub> معلق در هوا بهعنوان یک تراتوژن بر شاخصهای رشد هنگام تولد نوزادان شهر تهران تأثیر میگذارد و بین برخی از ویژگیهای مادر و نوزاد هنگام تولد ارتباط وجود دارد.https://journal.imbspa.org/article_148211_32ad4f9e821f585201b133b76e7b8a65.pdfانجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایراننشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران2820-89941320220307Relationship Between Stress and Social Support with Job Satisfaction among Physical Education Teacher’s and Offering Modelرابطه فشار روانی و حمایت اجتماعی با رضایت شغلی در معلمان تربیت بدنی و ارائه مدل274114866310.22034/ijmbsp.2022.336473.1030FAسیده هاجر ساداتی بیشهکارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی، آموزش و پرورش، بابل، ایران.0000-0003-3155-8587محمدباقر فرقانی اوزرودیکارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی، آموزش و پرورش، بابل، ایران.0000-0003-1683-3106حوا محمودزاده کناریکارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی پردیسان، فریدونکنار، ایران.0000000284826234Journal Article20220121The purpose of this study was to Relationship between stress and social support whit job satisfaction among physical education teacher’s in Babol city and offering Model. For this purpose, from 214 physical education teachers in Babol city, 132 people were selected by random sampling based on Morgan table. The Stress Assessment Questionnaire (SOSS), the Nurbek Social Support Questionnaire (NSSQ) and the Job Descriptive Index (JDI) were used. Data were analyzed using correlation test, structural equation modeling and mediation regression analysis using SPSS<sub>22</sub> statistical software and Analysis of Moment Structures (AMOS). The results showed that there is a relationship between physical stress of physical education teachers and social support and job satisfaction. There is no relationship between stress factors of physical education teachers and education level, age, service history. However, there is a relationship between the factors of psychological stress of physical education teachers and marital status. Social support as a mediator of the relationship between stress and job satisfaction among physical education teachers is effective and the indirect effect of psychological stress criteria on job satisfaction of physical education teachers through social support is significant. Finally, by creating a suitable work environment, providing the ground for reducing the job stressors of teachers and promoting social support, job satisfaction in physical education teachers can be improved.هدف این تحقیق، بررسی رابطه فشار روانی و حمایت اجتماعی با رضایت شغلی در معلمان تربیتبدنی شهرستان بابل و ارائه مدل بود. به این منظور، از تعداد 214 نفر معلمین تربیتبدنی شهرستان بابل بر اساس جدول مورگان، 132 نفر از بهصورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه بررسی منابع فشار روانی (SOSS)، پرسشنامه حمایت اجتماعی نوربک (NSSQ) و پرسشنامه نمایه توصیفی شغل (JDI) استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی و الگوسازی معادله ساختاری و تحلیل رگرسیون میانجی با بهکارگیری نرمافزارهای آماری <sub>22</sub>SPSS و تحلیل ساختارهای گشتاوری (AMOS) مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین فشار روانی معلمین تربیتبدنی و حمایت اجتماعی و رضایت شغلی رابطه وجود دارد. بین عوامل فشار روانی معلمین تربیتبدنی و میزان تحصیلات، سن، سابقه خدمت رابطه وجود ندارد. ولیکن بین عوامل فشار روانی معلمین تربیتبدنی و وضعیت تأهل رابطه وجود دارد. حمایت اجتماعی بهعنوان میانجی ارتباط بین فشار روانی و رضایت شغلی در میان معلمین تربیتبدنی تأثیرگذار است و اثر غیرمستقیم معیار فشار روانی بر رضایت شغلی معلمین تربیتبدنی از طریق حمایت اجتماعی معنادار است. در نهایت با ایجاد فضای کاری مناسب، فراهمکردن زمینه کاهش عوامل فشارزای شغلی معلمین و ارتقاء حمایت اجتماعی میتوان رضایت شغلی را در معلمین تربیت بدنی بهبود بخشید.https://journal.imbspa.org/article_148663_5eb4c3b3951156149eceb183520a6484.pdfانجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایراننشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران2820-89941320220308Effects of Pilates and Flexibility Training on Balance and Fear of Falling of Elderly Womenتأثیر تمرینات پیلاتس و انعطافپذیری بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند425615033510.22034/ijmbsp.2022.341167.1034FAمژگان میرزاییدانش آموخته دکتری، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.0000-0003-1474-7546حسن افتخار اردبیلیاستاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.0000-0002-7609-1194شهناز شهرجردیاستادیار، گروه فیزیولوژی و آسیبشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران0000-0002-7903-8567محمد خرمی مقدمکارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی و آسیبشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران0000-0001-6573-285XJournal Article20220125Aim of this study was to determine the effects of Pilates and flexibility training on balance and fear of falling of elderly weman. The research was semi-experimental with pretest-post-test randomized-group design. Participants were healthy elderly women aged 60-80 years who were purposefully selected and randomly divided into three groups: Pilates (n=15), flexibility (n=15) and control (n=14). Berg balance scale (BBS) and Timed up and go (TUG) test was used to measure the balance of the participants. Also Fall Efficiency Scale (FES) questionnaire was used to determine fear of falling. The experimental groups were required to participate in 12 weeks training program. While control group did not participate in any organized program. All groups performed a pretest prior to the experimental period and performed a post-test after the experimental period. ANCOVA and Bonferoni tests for determining the between group differences in post-test, at a significance level of 0.05, was used. ANCOVA test showed a significant difference between the control and Pilates groups (p=0.001) and the control and flexibility groups (p = 0.001). However, a significant difference was founded between the Pilates and flexibility groups in BBS that it was in favor of the Pilates group (p = 0.008), but there was no significant difference in TUG and FES between the two groups.The result showed that Pilates and flexibility training can improve the balance and also decrees fear of falling of elderly weman.هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی تمرینات پیلاتس و انعطافپذیری بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند بود. پژوهش از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون - پسآزمون گروههای تصادفی بود. شرکتکنندگان، زنان سالمند سالم 60-80 ساله بودند که بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه پیلاتس (15 نفر)، انعطافپذیری (15 نفر) و کنترل (14 نفر) قرار گرفتند. آزمون تعادلی برگ و برخاستن و راهرفتن زماندار برای اندازهگیری تعادل و پرسشنامه مقیاس کارآمدی افتادن بهمنظور اندازهگیری ترس از افتادن استفاده شد. گروههای تمرینی در 12 هفته برنامه تمرینی شرکت کردند درحالیکه گروه کنترل در هیچ برنامه سازمانیافتهای شرکت نکرد. هر سه گروه پیشآزمون را قبل از شروع دوره تمرینی و پسآزمون را پس از اتمام آن انجام دادند. تحلیل آماری با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 انجام شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد. مطابق نتایج تفاوت بینگروهی معنادار بین گروه کنترل و پیلاتس (001/0= p) و گروه کنترل و انعطافپذیری (001/0= p) مشاهده شد. اگرچه در خصوص آزمون برگ تفاوت معناداری بین گروه پیلاتس و انعطافپذیری یافت شد که به سود گروه پیلاتس بود (008/0= p)، بااینحال تفاوت معناداری در خصوص آزمون برخاستن و راهرفتن زماندار و ترس از افتادن بین دو گروه مشاهده نشد. نتایج نشان داد تمرینات پیلاتس و انعطافپذیری میتواند به بهبود تعادل و همچنین کاهش ترس از افتادن زنان سالمند بیانجامد.https://journal.imbspa.org/article_150335_3b339b42a247b7876c12470806e7fad9.pdfانجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایراننشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران2820-89941320220313The Effect of Separate and Mixed Modeling on Learning Dynamic Balance of Young Non-Athlete Womenتأثیر الگودهی مجزا و ترکیبی بر یادگیری تعادل پویا زنان جوان غیر ورزشکار576615087610.22034/ijmbsp.2022.341177.1035FAعصمت کرمیکارشناسی ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران0000-0002-0062-293Xزهرا افاضلیکارشناسی ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران0000-0003-4816-631Xمعصومه دوستیدانشجوی دکتری، گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران0000-0002-1253-1488Journal Article20220205Different modeling methods are used in motor learning. The aim of the present study was to compare the effect of separate and mixed modeling on dynamic balance learning in young non-athlete women. For this purpose, 48 female students with mean age of (25.5 ± 3.25) years were randomly divided into 4 groups (12 people in each group) included: skilled model, self-modeling, mixed modeling (self-modeling + skilled model), and control group (physical training without model). In the acquisition phase, each participant made 10 30-second trials on a dynamic balance gauge. At this stage, the skilled model group, before performing the odd trials, watched the video of performing the skilled model. The self-modeling group watched the video of their previous trial performance trials (even trials) before the odd trials, and the mixed-modeling group, before the odd trials, watched a video of their previous performance and then the watched the skilled model; The control group did 10 trials of the physical training. The retention test was taken after 24 hours. The results of 10 * 4 ANOVA in the acquisition stage showed that all groups had a significant improvement in dynamic balance time (P <0.05). Also, the results of one-way ANOVA in the retention test showed that the dynamic balance in the skilled model group is significantly higher than the combined and control model (P <0.001); But there was no significant difference between skilled model and self-modeling. Therefore, it seems that skilled modeling and self-modeling methods can be used to improve dynamic balance.از روشهای مختلف الگودهی در یادگیری حرکتی استفاده میشود. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر الگودهی مجزا و ترکیبی بر یادگیری تعادل پویا زنان جوان غیر ورزشکار بود. بدین منظور 48 دانشجوی زن با میانگین سن (25/3 ±) 2/25 سال، بهصورت تصادفی در 4 گروه (هر گروه 12 نفر) الگوی ماهر، خود الگودهی، الگوی ترکیبی (خود الگودهی + الگوی ماهر) و گروه کنترل (تمرین بدنی بدون الگو) تقسیم شدند. در مرحله اکتساب، هر یک از شرکتکنندهها 10 کوشش 30 ثانیهای روی دستگاه تعادل سنج پویا انجام دادند. در این مرحله گروه الگوی ماهر، قبل از اجرای کوشش زوج، فیلم اجرای الگوی ماهر را تماشا کرد. گروه خود الگودهی، دقیقاً قبل از همان کوششها فیلم اجرای قبلی (کوششهای فرد) خود را همراه با دریافت بازخورد تماشا کرد و گروه الگوی ترکیبی قبل از اجرای کوششهای زوج، یک فیلم از اجرای قبلی خود و سپس فیلم الگوی ماهر را تماشا کرد؛ گروه کنترل نیز فقط به تمرین بدنی 10 کوشش پرداخت. آزمون یادداری بعد از 24 ساعت گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب 4<sup>*</sup>10 در مرحله اکتساب نشان داد تمام گروهها بهبود معنیداری را در زمان تعادل داشتند (05/0>P). همچنین نتایج تحلیل واریانس یکطرفه در آزمون یادداری نشان داد تعادل پویا در گروه الگوی ماهر نسبت به الگوی ترکیبی و کنترل به شکل معنیداری بیشتر است (001/0>P)؛ اما بین الگوی ماهر و خودالگودهی، تفاوت معنیداری مشاهده نشد؛ بنابراین به نظر میرسد میتوان از روشهای الگودهی ماهر و خودالگودهی برای بهبود تعادل پویا میتوان استفاده کرد.https://journal.imbspa.org/article_150876_42d50ae2761b591ef68f9f3dd9889eef.pdfانجمن علمی رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایراننشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران2820-89941320220619Psychometrics Persian version of the questionnaire of social and antisocial behaviors in sportsروان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه رفتارهای اجتماعی و ضد اجتماعی در ورزش677915097510.22034/ijmbsp.2022.341842.1037FAعلی اکبر حسین نژادکارشناسی ارشد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، کرج، ایران0000-0001-8454-9003سردار محمدیدانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران0000-0001-7078-956XJournal Article19700101The aim of this study was to evaluate the psychometric version of the Persian version of the questionnaire of social and anti-social behaviors in sports in athletes of team and individual disciplines in Kurdistan province (football, futsal, handball, volleyball, wrestling, taekwondo, karate and wushu). Using descriptive-correlational research, 250 athletes in football, futsal, handball, volleyball, wrestling, taekwondo, karate and wushu from Kurdistan province were selected (N = 1000). Using simple random stratified sampling method and Cochran's formula, 250 people were selected as the sample. Confirmatory factor analysis, Emos software version 24 and SPSS software version 24 were used to determine the validity and reliability of the standard 20-item questionnaire of Togarso et al. (2020). The results showed that the selected indicators for measuring the components of social and anti-social behaviors have the necessary validity and can measure social and anti-social behaviors in sports. According to these results, it can be said that the adapted scale of social and anti-social behaviors of sports can be used as a reliable and valid scale to measure the social and anti-social behaviors of athletes in Iran.هدف پژوهش حاضر بررسی، روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه رفتارهای اجتماعی و ضد اجتماعی در ورزش در ورزشکاران رشتههای تیمی و انفرادی استان کردستان (رشتههای فوتبال، فوتسال، هندبال، والیبال، کشتی، تکواندو، کاراته و ووشو) بود. با استفاده از تحقیق توصیفی- همبستگی تعداد 250 نفر از ورزشکاران رشتههای فوتبال، فوتسال، هندبال، والیبال، کشتی، تکواندو، کاراته و ووشو استان کردستان انتخاب شد (N= 1000). با استفاده از روش نمونه گیری طبقهای تصادفی ساده و فرمول کوکران تعداد 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین روایی وپایایی پرسشنامه استاندارد 20 سوالی توگارسو و همکاران (2020) از روش تحلیل عاملی تاییدی، و نرم افزار ایموس نسخه 24 و نرم افزار اس پی اس نسخه 24 استفاده شد. نتایج نشان داد معرفهای انتخابشده برای سنجش مؤلفههای رفتارهای اجتماعی و ضداجتماعی از روایی لازم برخوردار هستند و به خوبی میتوانند رفتارهای اجتماعی و ضداجتماعی در ورزش را بسنجند. با توجه به این نتایج میتوان گفت که مقیاس انطباق یافتة رفتارهای اجتماعی و ضداجتماعی ورزش میتواند به عنوان مقیاس پایا و معتبری برای سنجش رفتارهای اجتماعی و ضداجتماعی ورزشکاران در ایران به کار رود.https://journal.imbspa.org/article_150975_d534737adc3750e467a8aa1cde3e4fe5.pdf