فعالیت‌بدنی، سبک زندگی بی‌تحرک و حالات روانی-اجتماعی در دانشجویان ورزشکار: قرنطینه به دلیل همه‌گیری کووید-19

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو دکتری، گروه رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

2 استادیار، گروه رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

چکیده

دانشجویان دانشگاه‌ها یک گروه آسیب‌پذیر از لحاظ سبک زندگی و وضعیت روانی-اجتماعی هستند. شیوع ویروس کرونا سبک زندگی را دچار دگرگونی کرده و روش قرنطینه‌سازی به شیوه‌های مختلف روی زندگی افراد اثر می‌گذارد. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت‌بدنی، رفتار بی‌تحرکی و حالات روانی-اجتماعی دانشجویان ورزشکار در طول دوران قرنطینه ناشی از ویروس کرونا بود. پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه‌ای بود. شرکت‌کنندگان شامل دانشجویان تربیت‌بدنی دانشگاه‌های کل کشور بودند که 350 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت خودگزارشی در دو گروه فعال و غیر فعال قرار گرفتند. متغیرهای وابسته با استفاده از پرسشنامه‌های بین‌المللی فعالیت‌بدنی و مقیاس وضعیت‌های روانی-اجتماعی (در طول همه‌گیری) و آنلاین اندازه‌گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 با سطح معناداری 05/0 انجام ‌شد. نتایج نشان داد بین گروه فعال و گروه غیرفعال، تفاوت معناداری وجود دارد، به‌طوری که با توجه به مقادیر میانگین افراد در گروه غیر فعال، در متغیر رفتار یکجانشینی و حالات روانی-اجتماعی (عملکرد کارآمد در جهت کاهش و عملکرد ناکارآمد در جهت افزایش) نمرات بیشتری را کسب کردند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان استنباط کرد که ورزش باعث کاهش رفتاریکجانشینی، بهبود عملکرد کارآمد و کاهش عملکرد ناکارآمد دانشجویان ورزشکار می‌شود و از آنجا که فعالیت‌بدنی یک نیروی انگیزشی مهم برای غلبه بر بیماری به حساب می‌آید، لازم است تدابیر لازم برای بهره‌گیری از آن اتخاذ شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات