تأثیر تمرین ترکیبی توجه بینایی و چشم آرام بر طول ردیابی و یادگیری دریافت سرویس والیبال دختران مبتدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده پردیس شهید باهنر، دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران.

2 دانشیار، گروه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی، دانشکده پردیس شهید رجایی، دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران

چکیده

تحقیقات اثربخشی تمرینات چشم آرام و کانون توجه بیرونی بر یادگیری حرکتی کودکان را نشان داده است. باتوجه‌به نقش بینایی در تکالیف مهاری که نیازمند توجه، ردیابی، پیش‌بینی و تصمیم‌گیری است، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین ترکیبی (توجه بینایی و چشم آرام) بر طول ردیابی توپ و یادگیری مهارت دریافت سرویس والیبال دختران مبتدی بود.  نمونه آماری پژوهش حاضر 20 دانش‌آموز دختر مبتدی با دامنه سنی 12 - 10 سال بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه (هر گروه 10 نفر) تمرین ترکیبی (توجه بینایی و چشم آرام) و تمرین تکنیکی تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان در هر دو گروه بعد از پیش‌آزمون در 9 جلسه تمرینی جداگانه به‌صورت 3 جلسه در هفته شرکت کردند و در هر جلسه ۵ دسته 10 کوششی مهارت دریافت سرویس والیبال با ساعد را اجرا کردند. آزمون یادداری اول ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و آزمون یادداری دوم ۴ هفته بعد با استفاده از آزمون دریافت سرویس والیبال و ردیاب چشم گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب 3×2 نشان داد عملکرد گروه تمرینات ترکیبی نسبت به گروه تکنیکی از پیش‌آزمون تا یادداری اول و یادداری دوم به شکل معنی‌داری افزایش یافت (007/0=p). نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب طول دوره ردیابی توپ، تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان نداد (842/0=p). به نظر می‌رسد تمرین ترکیبی (توجه بینایی و چشم آرام) نسبت به تمرین تکنیکی تأثیر قابل‌توجهی بر یادگیری حرکتی و اثر مشابهی بر طول دوره ردیابی افراد مبتدی دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

نشریه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران
دوره 2، شماره 2
شهریور 1401
صفحه 21-32

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار