مدل آموزش ورزش (SEM)، یک دیدگاهِ آموزشی برای تربیت بدنی است که یکی از اهداف اصلی آن ایجاد انگیزه و علاقه-مندی افراد به ورزش است. از طرفی حوزه‌ی آموزشی در زمینه‌ی انگیزش، بر عوامل فردی (انگیزش درونی) و موقعیتی متمرکز می‌شود. می‌توان گفت که انگیزش درونی همان لذت درونی و رضایت است که مدل آموزش ورزش می‌تواند نقش مؤثری را در زمینه انگیزش درونی از طریق فرایند تدریس با کیفیت بالا و پیشرفت مستقیم فراگیران در یادگیری، ایفا کند و دانشجو را با یک تجربه‌ی بازی و یا هیجان، درگیر فعالیت ورزشی کرده و لذت درونی او را افزایش دهد. پژوهش به‌طور نیمه تجربی انجام شد و با استفاده از نمونه‌گیری هدف‌مند از بین 535 دانشجوی دختر تربیت بدنی عمومی، 34 آزمودنی انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه SEM (17) و سنتی (17) قرار گرفتند. برای گرداوری داده‌ها، از پرسشنامه تنظیم رفتار ورزشی استفاده شد و هم‌چنین داده‌ها با تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد بین زمان و نوع روش آموزشی شاخص انگیزش درونی تعامل معناداری وجود دارد (0005/0 >P، 444/16=F). در نتیجه می‌توان بیان کرد کهSEM، می‌تواند با تیم‌سازی و انتخاب نقش‌های مختلف (کاپیتان، داور) باعث شود فراگیران تجارب واقعی را درک کرده و انسجام و مشارکت با هم‌تیمی‌ها را یاد گرفته و در ایجاد و افزایش انگیزش درونی آن‌ها مؤثر می‌باشد.
)